Wiosna Wikingów

Nie da się ukryć, że wiosna ante portas. I to człowieka cieszy, napawa nadzieją i dodaje sił do walki z przeciwnościami losu oraz trudami codziennej egzystencji .

Stworzeni jesteśmy dla słońca i jasności. Mroki i ciemność nam nie służą. Wywołują lęki. Popadamy w depresję i przygnębienie.

Zastanawiają się czasami naukowcy co powodowało, że to właśnie z krajów skandynawskich wylegli nagle na całą niemalże Europę Wikingowie. Pojawili się gwałtownie, splądrowali, ograbili, spalili, wymordowali i zniknęli po latach w mrocznych zakamarkach naszej historii.

Przyczyn można podawać wiele: a to ubóstwo ziem na których zamieszkiwali, a to żądza mordu i zysku czy też zwykła ciekawość świata. Pewnie wszystkiego po trochę.

Prawdziwą przyczyną była jednak pogoń za słońcem i jasnością oraz ucieczka od ciemności i mroku które zalegały ich kraje oraz zakamarki ich duszy.

W poszukiwaniu słońca docierali aż do Rzymu i Konstantynopola wygrzewając zziębnięte kości podczas długich podróży po Morzu Śródziemnym.

I coś w tych poszukiwaniach musiało być, bo w chwili obecnej ich potomkowie - Duńczycy wykorzystują każdą wolną chwilę, żeby się ze swojego kraju wyrwać i podróżować.

Ci, co pozostają w słoneczne dni w Kopenhadze wylegają na trawniki, parki, cmentarze (miejsca odpoczynku również teraźniejszego, nie tylko doczesnego), przed kawiarnie i restauracje które ustawiają stoliki pod gołym niebem dla swoich gości. Wszyscy i wszędzie wylegają na słońce.

I w stanie permanentnego nasłonecznienia przetrwają aż do jesieni :)